आठवणी

© धनश्री दाबकेसकाळी ऑफिसला निघतांना संतोष सुलेखाताई आणि माधवरावांच्या पाया पडला. “येतो मी. सांभाळून जा. संध्याकाळी पोचलात की मेसेज करा. तुम्ही गेल्यावर फार चुकल्या सारखं होतं मला. अजिबात करमत नाही तुमच्याशिवाय.”“अरे करमत तर आम्हालाही नाही रे. सारखी आठवण येते तुम्हा सगळ्यांची” सुलेखाताई म्हणाल्या. “आई, तुम्हाला का नाही करमणार तिकडे? तसंही तुमच्या धाकट्या लेकाकडेच तर तुम्हाला जास्त … Read more