© कल्याणी पाठक (वृषाली काटे)एका प्रशस्त बंगल्यातली एक रम्य सकाळ.हीराताई दिवाणखान्यात नातीशी खेळत बसलेल्या.. सुनेची सकाळच्या कामांची धांदल चाललेली.. मध्येच ती येऊन हीराताईंना विचारून गेली,”आई, नाश्त्याला काय बनवू ?”“तुमच्यासाठी काहीही बनव.. मला मात्र तेलमीठपोहेच !”, हीराताईंनी सांगितलं.काहीतरीच आई तुमचं!” सूनबाई वैतागली.. कच्चे पोहे कशाला? छान कांदेपोहे करू का मी? की दडपे पोहे करू?” “तुम्हाला कर … Read more
©️धनश्री दाबकेदरवर्षी फेब्रुवारी महिना लागला की भारतीची मे महिन्यातल्या मुंबई वारीची तयारी चालू व्हायची. तसे भारती आणि रमेश दोघंही मुळचे मुंबईचेच. पण रमेशने करीअर ग्रोथसाठी हैद्राबादची कंपनी जॉईन केली. भारतीनेही मग तिच्या बॅंकेच्या हैद्राबादच्या ब्रॅंचला बदली करुन घेतली आणि दोघांची मुंबई सुटली. सुरुवातीला फक्त दोन तीन वर्षच इथे राहायचं असा विचार करुन हैद्राबादला आलेले दोघं हळूहळू तिथे … Read more
©राखी भावसार भांडेकरएका गावात दोन भाऊ राहत होते. थोरला होता सतरा-अठरा वर्षाचा, दशमान आणि धाकटा होता दहा-अकराचा गुणवान. दशमान गणितात अगदी पक्का होता. मोठ-मोठ्या बेरजा-वजाबाक्या तो अगदी चुटकीसरशी सोडवी. व्यवहारातही मोठ- मोठाले हिशोब तो अगदी तोंडी सोडवी. पण लहाना गुणवान मात्र गणितात अगदीच कच्चा होता. साध्या-साध्या बेरजा वजाबाक्या त्याला अजीबात जमत नव्हत्या.त्या दोन्ही भावांचे आई-वडील … Read more
© अर्चना अनंत धवड प्रिया अणि परेश नातेवाईकाच्या लग्नाला गेलेले. हॉलमध्ये पोहचताच प्रिया बायकांच्या ग्रुपमध्ये आणि परेश पुरुषांच्या ग्रुपमध्ये निघून गेला..हाय हॅलो झालं आणि प्रियाच्या मावस सासुबाई अचानक म्हणल्या… “काय ग प्रिया… सासूला तुझ्याकडे का नाही घेऊन येत? बिचारी सगळी काम स्वतः करते. या वयात तिला कीती त्रास होतो…”“अहो मावशी… त्या यायलाच तयार नाही तर मी … Read more
© अनुजा धारिया शेठमनालीच्या खोलीत साफसफाई करताना तीच्या आईला वही सापडली, त्यात तिने बरच काही लिहून ठेवले होते, आठवीच्या मुलीला असे प्रश्न का बरे पडले असतील?वाचून प्रश्न पडला असेल नाही तुम्हाला पण?पण ह्या प्रश्नाचं उत्तर सापडेल का? तुम्ही सुद्धा विचारात पडलात ना? थांबा सर्व सांगते काय झाल ते.तर मनालीने वहीत लिहिले होते आपल्या धाकट्या भावांबद्दल. … Read more
भाग २ इथे वाचा © परवीन कौसर सौंदर्यांच्या लग्नाची तयारी सुरू झाली . तिचे आता घराबाहेर जाणे बंद केले. सिद्धार्थने तिच्या मैत्रिणीच्या मार्फत चिठ्ठी लिहून पाठवली त्याचबरोबर मुंबईला जाणाऱ्या रेल्वेचे तिकीट पण.चिठ्ठी मध्ये त्याने लिहिले होते की,” सौंदर्या तुझ्या विना मी जगूच शकत नाही. मी तुझ्यावर खूप प्रेम करतो गं. आपल्या प्रेमासाठी मी वाट्टेल ते … Read more
सौंदर्यां सर्व मुलींपेक्षा वेगळी होती. ती अभ्यासक वृत्तीची होती. तिचे लक्ष शिक्षणावर असायचे. तिच्या मैत्रिणी पण तशाच होत्या. ज्या मुली अभ्यासाकडे दुर्लक्ष करायच्या त्यांच्या बरोबर ही मैत्री करायची नाही. आज सौंदर्याला क्लासला यायला उशीर झाला होता. ती धावतच येत होती. तिला असे धावत येताना बघून सिध्दार्थने लगेचच तिच्या समोर जाऊन,” अरे इतकी का गडबडीने धावते. … Read more
© परवीन कौसरसूर्य बऱ्यापैकी वर आला होता. उन्हाळ्याचे दिवस असल्याने तो जास्तच प्रखर तेजाने तळपत होता. तो खरंच तळपत होता की आग ओकत होता हेच कळत नव्हते.अशा उन्हात ती शहरातील मोठ्या पंचतारांकित हॉटेलमधुन आपल्या चुरगळलेल्या विस्कळीत कपड्यात गडबडीने एकाच पायात सॅंडल घालून दुसऱ्या पायात घालत बसण्यात वेळ न दवडता तशीच रुमच्या बाहेर पळत सुटली. ज्या … Read more
© नेहा बोरकर देशपांडे.‘अगं ,ऐकलं का? आपल्या सरोज साठी दोन उत्तम स्थळे सांगून आली आहेत आणि तिला आवडतील अशीच आहेत. “अगं बाई, अशी परस्पर आवडतील का? न बघता? काय ते बोलणं?”,“अगं, तशीच नाही काही…. तिला “भावे”, आडनाव असलं तर जास्त आवडेल असं ती म्हणते ना?”“काय ते एकेक खुळ! काय तर म्हणे एकदाच नाव बदलायची संधी … Read more
©वर्षा पाचारणे.निर्मला आणि शरदचं लग्न झालं. छान निसर्गरम्य खंडाळ्यासारख्या ठिकाणची थंड हवा, छोटसं घरकुल, घरात इनमिन सासू-सासरे, नवरा आणि निर्मला, नणंदेचे लग्न झालेले, नवरा चांगल्या ठिकाणी कामाला, यापेक्षा दुसरं सुख ते काय! असं निर्मलाला सतत वाटायचं. लग्नाला साधारण वर्षही झालं नसेल आणि निर्मलाचे सासरे एका अपघातात मरण पावले. पण त्या दिवसापासून निर्मलाच्या सासूबाईंनी तिच्यावर पांढऱ्या पायाची म्हणून … Read more