©® सौ. हेमा पाटील.दारावरच्या बेलवर बोट ठेवतानाच सुमीतला माहीत होते की, बेल वाजताक्षणीच दार उघडले जाणार आहे आणि झाले ही तसेच! मानसीने सस्मित चेहर्‍याने दार उघडले. सुमीत सोबत आलेल्या आईला पाहून तिचा चेहरा आनंदाने फुलला होता. सुमीतने आईंची बॅग आत ठेवली व तो फ्रेश व्हायला गेला. बाहेर आल्यावर मानसीने चहाचा कप हातात आणून दिला. चहाचे घोट … Read more
©सौ. प्रतिभा परांजपेसंगीताने हॉल मधले जुने पडदे काढून त्या जागी नवीन पडदे लावले. सोफा दिवाण कव्हर ही नवीन चढवले.एकदा पूर्ण ड्राईंगरूम वर नजर फिरवली . सगळं नीट, स्वच्छ फर्निचर., खूप छान ,सजवला गेला आहे हाॅल असे डोळ्यांनी मनाला समजावले.ती सासूबाईंच्या खोलीत डोकावली. .त्या अलमारी उघडून काहीतरी आवराआवरी करत होत्या.संगीता तिच्या खोलीत आली तिनेही अलमारी … Read more
©® मृणाल शामराज“वसुधाई.. वसुधाई..” हाकांचा भडीमार चालला होता. वसुधा लगबगीने हॉल मधे गेली.सोहा नी सगळं पसरून ठेवलं होतं. सगळीकडे कागद, रंग, ब्रश.. त्याच्या मधे रमलेली सोहा.“काय ग, किती हाका मारतेस !”“वसुधाई, अगं हा रंग इथे कसा दिसेल..सांग ना मला..”वसुधा कौतुकानं तिच्याकडे बघत हॊती.दहा वर्षाची ही आपली नात.. किती मोठी दिसतेय, पण अजून बालिशपणा काही जातं … Read more
©सौ. प्रतिभा परांजपेसंध्याकाळचे सात वाजले. देवापुढे दिवा लावून शुभंकरोती म्हणून नंदा सर्व खोल्यांमध्ये उदबत्ती फिरवत फिरवत बाहेरच्या हॉलमध्ये आली.अप्पा हॉलमध्ये येरझाऱ्या घालत होते.मधूनच बाहेर बाल्कनीत जाऊन पहात आत येऊन घड्याळ पाहत बडबडले “सात केव्हाचे वाजून गेले. मनू अजून आली नाही ट्यूशन वरून? आधीच थंडीचे दिवस लहान त्यामुळे बाहेर अंधार किती लवकर पडलाय!”नंदाच्या कानावर अप्पांची बडबड ऐकू येत … Read more
©®सौ. दिपमाला अहिरे.‘माझ्या मुलीच माझे हात बनल्या, खरोखर माझ्या मुलींनी मला कधीही मुलाची उणीव भासू दिली नाही. मला माझ्या मुलींचा सार्थ अभिमान आहे.’ आपल्या मुलींचे किती कौतुक करावे असे गजाननरावांना झाले होते.त्यांच्या डोळ्यांतून आनंदाश्रू येत होते.आणि आपसूकच त्यांच्या डोळ्यासमोर दोन वर्षांपूर्वीचा प्रसंग उभा राहिला.जेव्हा कंपनीत मशीनवर काम करतांना अचानक मशीनमध्ये काहीतरी बिघाड झाला आणि काही कळायच्या … Read more
©️®️सायली जोशीघरात एखादे छानसे कुत्र्याचे पिल्लू आणायचे म्हणून कपिल चार दिवस झाले आई-बाबांची मन धरणी करत होता. जितका नकार, तितकी त्याची कुत्र्याचे पिल्लू आणायची इच्छा तीव्र होत होती. “आई आणूया ना..” कपिल कधी नव्हे तर सकाळी लवकर उठून स्वयंपाक घरात येत म्हणाला.“नको म्हंटल ना. त्याचं खाणं -पिणं कोण बघणार? तू कॉलेजला निघून गेलास की दिवसभर येत नाहीस … Read more
©®सौ.दिपमाला अहिरेनिशा आणि रुपाली दोघी जिवाभावाच्या जावा. रुपाली मोठी जेठाणी तर निशा लहानी म्हणजे दिरानी. दोघींना एकत्र बघितल्यावर कुणीही त्यांना जावा जावा नाही तर बहिणी बहिणी समजत असत.दोघींमध्ये खूप प्रेम,आदर होते. निशा आपल्या जेठाणीला तोंड भरून रुपा ताई, रुपा ताई करत असे, तर जेठाणीही निशाला प्रत्येक गोष्टीत अगदी विश्वासाने सांगत असे. मी आहे ना तु काळजी करू … Read more
©® सौ. हेमा पाटील.वृंदाची आज सकाळपासूनच गडबड चालली होती हे सुमतीबाई खिडकीत बसून पहात होत्या. गेले वीस दिवस तिच्याशी बोलण्याचा, तिचे लक्ष वेधून घेण्याचा त्यांचा प्रयत्न निष्फळ ठरत होता. एक महिना उलटला परंतु मनाने वृंदा अजूनही सावरली नव्हती. आज आईंची म्हणजे तिच्या सासुबाईंची पहिली महिना मासिक तिथी होती. तेराव्याचे कार्य झाले की,आत्यांनी व इतर नातलग … Read more
© धनश्री दाबके” ये, आलास? लवकर आलास.. आज तुझ्या रिकामटेकड्या मित्रांना चक्क कामं होती वाटतं. नाहीतर तू कुठला एवढ्या लवकर यायला?” आजोबांनी नेहमीप्रमाणे खोचक बोलतच अजितचं स्वागत केलं.त्यांच्या अशा तिरकस बोलण्याची सवय असलेला अजित काहीही न बोलता दारातून आत आला. गायत्री तेव्हा स्वैपाकघरातली मागची आवरा आवर, उद्या सकाळच्या डब्याच्या भाजीची तयारी वगैरे आवरून पोथी वाचायला … Read more
©सौ. प्रतिभा परांजपे“ईशा, चहा गार होतो आहे, चल लवकर तुला क्लासला उशीर नाही होत आहे कां?“पहा ग वंदना “मंगलाताई सुनेला आवाज देत म्हणाल्या.वंदना ईशाला बोलवायला खोलीपाशी गेली. ईशा फोनवर रुपा, तिच्या मैत्रिणी शी बोलत होती,” तू नाही येत? मग मी पण नाही जाणार .”“पण कां? तुला काय प्रॉब्लेम आहे?” “मला भीती वाटते ग”तेवढ्यात वहिनीला पाहून … Read more